Ἀποστολικὸ Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 6 Ἰουλίου 2025, Δ΄ Ἐπιστολῶν (Ρωμ. ς΄ 18-23)

18 ἐλευθερωθέντες δὲ ἀπὸ τῆς ἁμαρτίας ἐδουλώθητε τῇ δικαιοσύνῃ. 19 ἀνθρώπινον λέγω διὰ τὴν ἀσθένειαν τῆς σαρκὸς ὑμῶν. ὥσπερ γὰρ παρεστήσατε τὰ μέλη ὑμῶν δοῦλα τῇ ἀκαθαρσίᾳ καὶ τῇ ἀνομίᾳ εἰς τὴν ἀνομίαν, οὕτω νῦν παραστήσατε τὰ μέλη ὑμῶν δοῦλα τῇ δικαιοσύνῃ εἰς ἁγιασμόν. 20 ὅτε γὰρ δοῦλοι ἦτε τῆς ἁμαρτίας, ἐλεύθεροι ἦτε τῇ δικαιοσύνῃ. 21 τίνα οὖν καρπὸν εἴχετε τότε ἐφ᾿ οἷς νῦν ἐπαι­σχύ­νεσθε; τὸ γὰρ τέλος ἐκεί­νων θάνατος. 22 νυνὶ δὲ ἐλευθερωθέντες ἀπὸ τῆς ἁμαρτίας δουλωθέντες δὲ τῷ Θεῷ ἔχετε τὸν καρπὸν ὑμῶν εἰς ἁγιασμόν, τὸ δὲ τέλος ζωὴν αἰώνιον. 23 τὰ γὰρ ὀψώνια τῆς ἁ­μαρ­τίας θάνατος, τὸ δὲ χά­ρισμα τοῦ Θεοῦ ζωὴ αἰώ­νιος ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ τῷ Κυρίῳ ἡμῶν.

Περισσότερα: Ἀποστολικὸ Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 6 Ἰουλίου 2025, Δ΄ Ἐπιστολῶν (Ρωμ. ς΄ 18-23)

Εὐαγγελικό Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 6 Ἰουλίου 2025, Δ΄ Ματθαίου (Ματθ. η΄ 5-13)

Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, ἐλθόντι τῷ Ἰησοῦ εἰς ­Καπερναούμ, προσῆλθεν αὐτῷ ἑκα­τόνταρ­χος παρακαλῶν αὐτὸν καὶ ­λέγων· Κύριε, ὁ παῖς μου ­βέβληται ἐν τῇ οἰ­κίᾳ ­παραλυτικός, δεινῶς βασανιζόμενος. καὶ λέγει αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς· ἐγὼ ἐλθὼν ­θεραπεύσω αὐ­τόν. καὶ ἀποκριθεὶς ὁ ἑκατόνταρχος ἔφη· Κύριε, οὐκ εἰμὶ ἱκανὸς ἵνα μου ὑπὸ τὴν στέγην εἰσέλθῃς· ἀλλὰ μόνον εἰπὲ λόγῳ, καὶ ἰαθήσεται ὁ παῖς μου. καὶ γὰρ ἐγὼ ἄνθρωπός εἰμι ὑπὸ ἐξουσίαν, ἔχων ὑπ’ ἐμαυτὸν στρατιώτας, καὶ λέγω τούτῳ, πορεύθητι, καὶ ­πορεύεται, καὶ ἄλλῳ, ἔρχου, καὶ ἔρχεται, καὶ τῷ δούλῳ μου, ­ποίησον τοῦτο, καὶ ποιεῖ. ἀκούσας δὲ ὁ Ἰησοῦς ἐ­­θαύμασε καὶ εἶπε τοῖς ἀκολουθοῦσιν· ἀμὴν λέγω ὑμῖν, οὐδὲ ἐν τῷ Ἰσραὴλ ­τοσαύτην πίστιν εὗρον. λέγω δὲ ὑμῖν ὅτι πολλοὶ ἀπὸ ἀνατολῶν καὶ δυσμῶν ἥξουσι καὶ ἀνακλιθήσονται μετὰ Ἀβραὰμ καὶ Ἰσαὰκ καὶ Ἰακὼβ ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν, οἱ δὲ υἱοὶ τῆς βασιλείας ἐκβληθήσονται εἰς τὸ σκότος τὸ ἐξώτερον· ἐκεῖ ἔσται ὁ κλαυ­θμὸς καὶ ὁ βρυγμὸς τῶν ὀδόντων. καὶ εἶ­­πεν ὁ Ἰησοῦς τῷ ἑκατοντάρχῳ· ὕπαγε, καὶ ὡς ἐπίστευσας γενηθήτω σοι. καὶ ἰάθη ὁ παῖς αὐτοῦ ἐν τῇ ὥρᾳ ἐκείνῃ..

Περισσότερα: Εὐαγγελικό Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 6 Ἰουλίου 2025, Δ΄ Ματθαίου (Ματθ. η΄ 5-13)

Εἰς τούς Ἁγίους Ἀποστόλους

«Πῶς, οἱ ἅγιοι Ἀπόστολοι, ἐνῶ τοὺς ἀπομάκρυναν καὶ τοὺς ἐξεδίωκαν… καὶ ἐνῶ δέν διέθεταν κανένα ἀπολύτως χάρισμα λόγου, οὔτε κοσμικὴ λάμψη, οὔτε πλοῦτο, οὔτε κατάγονταν ἀπὸ σπούδαία πόλη ἢ ἀπὸ μεγάλο ἔθνος ἢ ἀπὸ ἔνδοξο γένος, οὔτε εἴχαν ἐντυπωσιακὸ ἐπάγγελμα, οὔτε δόξα κοσμική, οὔτε κάτι ἄλλο ἀπὸ αὐτά πού φαντάζουν στά μάτια τῶν κοσμικῶν ἀνθρώπων, ἀλλὰ εἶχαν τὰ ἐντελῶς ἀντίθετα, δηλαδὴ ἁπλοϊκότητα, λιτότητα, φτώχια, μῖσος καὶ ἀπέχθεια ἀπέναντί τους, διότι, ὡς Ἰουδαῖοι, ἦταν μισητοὶ ἀπὸ ὅλους· καὶ ἐνῶ στέκονταν καὶ κήρυτταν μπροστὰ σὲ χιλιάδες λαοῦ καί δίδασκαν παράδοξα γιά τοὺς ἀκροατὲς τους διδάγματα, παρὰ ταῦτα τοὺς ἔπειθαν. Διότι πρέπει νά τονισθεῖ ὅτι καὶ οἱ ἐντολές πού τοὺς ἔδιναν ἀπαιτοῦσαν πολὺ κόπο γιά νά ἐφαρμοσθοῦν, καὶ οἱ διδασκαλίες τους ἔβαζαν τοὺς ἀκροατὲς τους σὲ πολλοὺς κινδύνους. Διότι αὐτοί πού ἄκουαν τὸ κήρυγμα τῶν Ἀποστόλων καὶ ἐπρόκειτο νά πιστεύσουν, ἕως τότε ζοῦσαν μέσα σὲ ἀπολαύσεις καὶ μέθες καὶ πολλὴ κακία…

Περισσότερα: Εἰς τούς Ἁγίους Ἀποστόλους

Ἐγκώμιον εἰς τὸν Ἅγιον Ἀπόστολον Παῦλον

Λόγος β´

 Τί τέλος πάντων εἶναι ὁ ἄνθρωπος καὶ πόση εἶναι ἡ εὐγένεια τῆς δικῆς μας φύσης καὶ πόσο ἱκανὸ στὴν ἀρετὴ εἶναι αὐτὸ τὸ ὄν, μᾶς τὸ ἔδειξε περισσότερο ἀπ᾿ ὅλους τοὺς ἀνθρώπους ὁ Παῦλος. Καὶ τώρα σηκώνεται, ἀπὸ ἐκεῖ ποὺ ἔχει φθάσει, καὶ μὲ καθαρὴ φωνὴ πρὸς ὅλους ἐκείνους ποὺ κατηγοροῦν τὴ φύση μας ἀπολογεῖται γιὰ χάρη τοῦ Κυρίου, προτρέπει γιὰ ἀρετή, κλείνει τὰ ἀναίσχυντα στόματα τῶν βλάσφημων καὶ ἀποδεικνύει ὅτι δὲν εἶναι μεγάλη ἡ διαφορὰ ἀνάμεσα στοὺς ἀγγέλους καὶ στοὺς ἀνθρώπους, ἂν θέλουμε νὰ προσέχουμε τὸν ἑαυτό μας. Γιατὶ χωρὶς νὰ ἔχει ἄλλη φύση, οὔτε νὰ ἔχει λάβει ἄλλη ψυχή, οὔτε νὰ κατοίκησε σ᾿ ἄλλο κόσμο, ἀλλὰ ἂν καὶ ἀνατράφηκε στὴν ἴδια γῆ καὶ τόπο καὶ μὲ τοὺς ἴδιους νόμους καὶ συνήθειες, ξεπέρασε ὅλους τοὺς ἀνθρώπους, οἱ ὁποῖοι ἔζησαν ἀπὸ τότε ποὺ ἔγιναν οἱ ἄνθρωποι.

Περισσότερα: Ἐγκώμιον εἰς τὸν Ἅγιον Ἀπόστολον Παῦλον

Ἀποστολικὸ Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 29 Ἰουνίου 2025, Ἀποστόλου Παύλου (Β΄Κορ. ια΄ 21 – ιβ΄9)

21 κατὰ ἀτιμίαν λέγω, ὡς ὅτι ἡμεῖς ἠσθενήσαμεν. ἐν ᾧ δ’ ἄν τις τολμᾷ, ἐν ἀφροσύνῃ λέγω, τολμῶ κἀγώ. 22 Ἑβραῖοί εἰσι; κἀγώ· Ἰσραηλῖταί εἰσι; κἀγώ· σπέρμα Ἀβραάμ εἰσι; κἀγώ· 23 διάκονοι Χριστοῦ εἰσι; παραφρονῶν λαλῶ, ὑπὲρ ἐγώ· ἐν κόποις περισσοτέρως, ἐν πληγαῖς ὑπερ­βαλλόντως, ἐν φυλα­καῖς περισ­σοτέρως, ἐν θα­νά­τοις πολ­λάκις· 24 ὑπὸ Ἰουδαίων πεντάκις τεσσαράκοντα παρὰ μίαν ἔλαβον, 25 τρὶς ἐρραβδίσθην, ἅπαξ ἐλιθάσθην, τρὶς ἐναυάγησα, νυχθήμερον ἐν τῷ βυθῷ πεποίηκα· 26 ὁδοιπορίαις πολλάκις, κινδύνοις ποταμῶν, κινδύνοις λῃστῶν, κινδύνοις ἐκ γένους, κινδύνοις ἐξ ἐθνῶν, κινδύνοις ἐν πόλει, κινδύνοις ἐν ἐρημίᾳ, κινδύνοις ἐν θαλάσσῃ, κινδύνοις ἐν ψευδαδέλφοις· 27 ἐν κόπῳ καὶ μόχθῳ, ἐν ἀγρυπνίαις πολλάκις, ἐν λιμῷ καὶ δίψει, ἐν νηστείαις πολλάκις, ἐν ψύχει καὶ γυμνότητι· 28 χωρὶς τῶν παρεκτὸς ἡ ἐπισύστασίς μου ἡ καθ᾿ ἡμέραν, ἡ μέριμνα πασῶν τῶν ἐκκλησιῶν. 29 τίς ἀσθενεῖ, καὶ οὐκ ἀσθενῶ; τίς σκανδαλίζεται, καὶ οὐκ ἐγὼ πυροῦμαι; 30 εἰ καυχᾶσθαι δεῖ, τὰ τῆς ἀσθενείας μου καυχήσομαι. 31 ὁ Θεὸς καὶ πατὴρ τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ οἶδεν, ὁ ὢν εὐλογητὸς εἰς τοὺς αἰῶνας, ὅτι οὐ ψεύδομαι. 32 ἐν Δαμασκῷ ὁ ἐθνάρχης Ἀρέτα τοῦ βασιλέως ἐφρού­ρει τὴν Δαμασκηνῶν πόλιν πιάσαι με θέλων, 33 καὶ διὰ θυρίδος ἐν σαρ­γάνῃ ἐχαλάσθην διὰ τοῦ τείχους καὶ ἐξέφυγον τὰς χεῖρας αὐτοῦ.

Περισσότερα: Ἀποστολικὸ Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 29 Ἰουνίου 2025, Ἀποστόλου Παύλου (Β΄Κορ. ια΄ 21 – ιβ΄9)